Βεργίτση, Ευγενία

(Ρέθυμνο Κρήτης 1643 – 1715). Πρώτη στην ιεραρχία του χαρεμιού, ευνοούμενη του Οθωμανού σουλτάνου Μεχμέτ Δ’ και βαλιδέ σουλτάνα, δηλαδή βασιλομήτωρ. Αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους σε ηλικία 3 ετών, κατά την κατάληψη του Ρεθύμνου, και κλείστηκε στο σουλτανικό χαρέμι της Κωνσταντινούπολης, όπου εξισλαμίστηκε και πήρε το τουρκικό όνομα Ρέμπια Κιουλνούς. Μετά την ενηλικίωσή της, όταν έγινε ευνοούμενη του σουλτάνου Μεχμέτ Δ’ (1648-87), έκανε μαζί του δύο γιους, τους μελλοντικούς σουλτάνους Μουσταφά B’ (1695-1703) και Αχμέτ Γ’ (1703-36). Μετά την εκθρόνιση του Μεχμέτ Δ’, το 1687, έπεσε σε δυσμένεια και παρέμεινε έγκλειστη έως το 1695, οπότε o πρώτος της γιος ανέβηκε στον θρόνο. Από την εποχή αυτή απέκτησε μεγάλη επιρροή και ασχολήθηκε με την ανέγερση τζαμιών και κοινωφελών ιδρυμάτων. Με την πρωτοβουλία και τη συνδρομή της χτίστηκε το Γενί-τζαμί του Γαλατά, το τζαμί του Σκούταρι κ.ά. Από τις χαλκογραφίες της εποχής, που βρίσκονται σε διάφορες βιβλιοθήκες της Ευρώπης, φαίνεται ότι η Β. ήταν γυναίκα εξαιρετικής ομορφιάς.